The Beauty Of Melbourne
Blijf op de hoogte en volg Joëlle
07 Februari 2015 | Australië, Melbourne
G`day mate, wadda ya know? Oftewel, Hey, whats up?
Dit is een van de vele voorbeelden om iemand te groeten, die ik heb geleerd in Melbourne. En er zullen er vast nog veel meer volgen!
Laat ik beginnen bij het begin. (Sommige tekens zal je missen in dit verslag, maar dat komt omdat het een Franse laptop is, met een heel ander toetsenbord). Waarom ben ik naar Australie gekomen? Wat hoop ik te vinden aan de andere kant van de wereld en helemaal alleen? Ja, waarvoor ben ik hier en niet gewoon lekker oud en vertrouwd in NL?
Ik moet eerlijk zeggen, ik heb geen idee. Is het vluchten van de sleur? Op zoek gaan naar het onbekende? Andere culturen leren kennen of ervaren hoe het is om helemaal op jezelf aangewezen te zijn omdat niemand je kent? Misschien is het dat allemaal wel. Alleen heb ik in de maanden dat ik hier zit al geleerd dat je niet kan vluchten voor de sleur, Australie is niet onbekend en heeft amper een eigen cultuur en je maakt snel vrienden, dus uiteindelijk ben je niet alleen.
Maar toch, het is heerlijk hier aan de andere kant van de wereld!
Melbourne is een aparte maar mooie stad. Het is een combinatie van oud en nieuw, wat leuk is om te zien; maar ik ben toch meer geïnteresseerd in de mensen van de stad. Dit gaat van erg classy en luxe naar streetstyle en hipsters. Toch wordt iedereen geaccepteerd. Er zijn geen bepaalde groepen (m.u.v de Aziaten) waarbij er veel verschillende lifestyles zijn samengevoegd. Er is hier ook gekgenoeg amper politie op straat en ik heb nog nooit agressiviteit gezien in al mijn stapavonden.
Op elke hoek van de straat is er wel een act. Dit gaat van 2 gasten met een gitaar, keyboard en microfoon tot aan een hele dansgroep die een voorstelling geeft.
Wat je ook op iedere hoek van de straat ziet, en dat is wat minder, zijn daklozen. Die zorg is hier minder goed geregeld dan in NL. Ik heb mij laten vertellen dat 1 nacht in een daklozenopvang gemiddeld zo`n 25AUD kost. Dit is omgerekend ongeveer 17EU. Niet zo gek dat ze op straat slapen dus...
In Melbourne heb je eigenlijk alles! Ontzettend veel parken op loopafstand en verschillende stranden die je makkelijk kan bereiken per tram.
Nu je een beetje een beeld van Melbourne hebt, zal ik verder gaan over mijn tijd hier.
Op het moment van afscheid nemen op Schiphol, had ik het moeilijker dan gedacht. Maar gelukkig was dit snel weer over. De gehele vliegreis heb ik eigenlijk geslapen. Het leek wel alsof ik een week lang was gaan stappen, heel dronken was en amper had geslapen! Maar gelukkig ging de tijd op deze manier wel snel.
Na een lange reis en een nacht in een heerlijk hotel (bedankt nog, pap), ben ik opgehaald door Tante Corry en Oom Russel in het stadje Mornington.
Ze hebben mij 3 weken lang opgevangen, verzorgd en vertroeteld en het was heerlijk! Ik gun iedereen een Tante Corry en Oom Russel.
Toch vond ik het uiteindelijk een beetje saai worden, daar boven op de berg. Ik besloot om naar Melbourne te verkassen en daar werk te zoeken. Ik heb de eerste 3 weken in een hostel gewoond, waar ik een ontzettend leuke vriendengroep aan heb overgehouden. Na de 3 weken heb ik samen met een Belgisch meisje een kamer gevonden in het midden van het centrum. We delen de kamer, maar we hebben wel onze eigen badkamer en een , ja ja, inloopkast! Verder woont er een meisje, we noemen haar de Spion, in de woonkamer en 3 andere jongens in de slaapkamer hiernaast.
Werk heb ik eigenlijk heel snel gevonden! Op een dag besloot ik om zonder aanleiding eens te gaan kijken of ik niet in een hotel kon gaan werken. Dit is het Langham Hotel geworden. Een 5-sterren en superchic hotel. De volgende ochtend, na het afgeven van mijn C.V., werd ik al gebeld of ik op gesprek wilde komen voor een baantje als porter.
Ik had werkelijk geen idee wat het inhield, dus ik zal het uitleggen voor het geval dat.
Een porter is iemand die bij de ingang staat (meestal binnen) en de gasten verwelkomd, hun auto`s parkeert en, als de gast dat wilt, de bagage naar de kamer brengt.
Dit is een grove omschrijving van wat ik de afgelopen 1,5 maand heb gedaan als werk.
Als ik niet aan het werk was, ging ik veel naar South Melbourne Beach om te beachvolleyballen. En `s avonds doen we met de vriendengroep vaak een drankje ergens. We hebben voor bijna iedere dag wel een bepaalde bar.
In de tussentijd ben ik nog een aantal keer teruggegaan naar Tante Corry en Oom Russel, want ze wonen maar 2 uur hier vandaan. Wat trouwens ontzettend dichtbij is voor Australische begrippen.
Over 3 dagen vertrek ik naar NZ! Heel veel zin in, maar wat ga ik iedereen ontzettend missen. Ik heb wel beloofd om nog, voordat ik terug naar NL ga, terug te komen naar Melbourne.
Sorry dat het zo lang heeft geduurd voordat ik een update gaf. Maar beter laat dan nooit!
ENJOY!
Liefs Joe xxx
Dit is een van de vele voorbeelden om iemand te groeten, die ik heb geleerd in Melbourne. En er zullen er vast nog veel meer volgen!
Laat ik beginnen bij het begin. (Sommige tekens zal je missen in dit verslag, maar dat komt omdat het een Franse laptop is, met een heel ander toetsenbord). Waarom ben ik naar Australie gekomen? Wat hoop ik te vinden aan de andere kant van de wereld en helemaal alleen? Ja, waarvoor ben ik hier en niet gewoon lekker oud en vertrouwd in NL?
Ik moet eerlijk zeggen, ik heb geen idee. Is het vluchten van de sleur? Op zoek gaan naar het onbekende? Andere culturen leren kennen of ervaren hoe het is om helemaal op jezelf aangewezen te zijn omdat niemand je kent? Misschien is het dat allemaal wel. Alleen heb ik in de maanden dat ik hier zit al geleerd dat je niet kan vluchten voor de sleur, Australie is niet onbekend en heeft amper een eigen cultuur en je maakt snel vrienden, dus uiteindelijk ben je niet alleen.
Maar toch, het is heerlijk hier aan de andere kant van de wereld!
Melbourne is een aparte maar mooie stad. Het is een combinatie van oud en nieuw, wat leuk is om te zien; maar ik ben toch meer geïnteresseerd in de mensen van de stad. Dit gaat van erg classy en luxe naar streetstyle en hipsters. Toch wordt iedereen geaccepteerd. Er zijn geen bepaalde groepen (m.u.v de Aziaten) waarbij er veel verschillende lifestyles zijn samengevoegd. Er is hier ook gekgenoeg amper politie op straat en ik heb nog nooit agressiviteit gezien in al mijn stapavonden.
Op elke hoek van de straat is er wel een act. Dit gaat van 2 gasten met een gitaar, keyboard en microfoon tot aan een hele dansgroep die een voorstelling geeft.
Wat je ook op iedere hoek van de straat ziet, en dat is wat minder, zijn daklozen. Die zorg is hier minder goed geregeld dan in NL. Ik heb mij laten vertellen dat 1 nacht in een daklozenopvang gemiddeld zo`n 25AUD kost. Dit is omgerekend ongeveer 17EU. Niet zo gek dat ze op straat slapen dus...
In Melbourne heb je eigenlijk alles! Ontzettend veel parken op loopafstand en verschillende stranden die je makkelijk kan bereiken per tram.
Nu je een beetje een beeld van Melbourne hebt, zal ik verder gaan over mijn tijd hier.
Op het moment van afscheid nemen op Schiphol, had ik het moeilijker dan gedacht. Maar gelukkig was dit snel weer over. De gehele vliegreis heb ik eigenlijk geslapen. Het leek wel alsof ik een week lang was gaan stappen, heel dronken was en amper had geslapen! Maar gelukkig ging de tijd op deze manier wel snel.
Na een lange reis en een nacht in een heerlijk hotel (bedankt nog, pap), ben ik opgehaald door Tante Corry en Oom Russel in het stadje Mornington.
Ze hebben mij 3 weken lang opgevangen, verzorgd en vertroeteld en het was heerlijk! Ik gun iedereen een Tante Corry en Oom Russel.
Toch vond ik het uiteindelijk een beetje saai worden, daar boven op de berg. Ik besloot om naar Melbourne te verkassen en daar werk te zoeken. Ik heb de eerste 3 weken in een hostel gewoond, waar ik een ontzettend leuke vriendengroep aan heb overgehouden. Na de 3 weken heb ik samen met een Belgisch meisje een kamer gevonden in het midden van het centrum. We delen de kamer, maar we hebben wel onze eigen badkamer en een , ja ja, inloopkast! Verder woont er een meisje, we noemen haar de Spion, in de woonkamer en 3 andere jongens in de slaapkamer hiernaast.
Werk heb ik eigenlijk heel snel gevonden! Op een dag besloot ik om zonder aanleiding eens te gaan kijken of ik niet in een hotel kon gaan werken. Dit is het Langham Hotel geworden. Een 5-sterren en superchic hotel. De volgende ochtend, na het afgeven van mijn C.V., werd ik al gebeld of ik op gesprek wilde komen voor een baantje als porter.
Ik had werkelijk geen idee wat het inhield, dus ik zal het uitleggen voor het geval dat.
Een porter is iemand die bij de ingang staat (meestal binnen) en de gasten verwelkomd, hun auto`s parkeert en, als de gast dat wilt, de bagage naar de kamer brengt.
Dit is een grove omschrijving van wat ik de afgelopen 1,5 maand heb gedaan als werk.
Als ik niet aan het werk was, ging ik veel naar South Melbourne Beach om te beachvolleyballen. En `s avonds doen we met de vriendengroep vaak een drankje ergens. We hebben voor bijna iedere dag wel een bepaalde bar.
In de tussentijd ben ik nog een aantal keer teruggegaan naar Tante Corry en Oom Russel, want ze wonen maar 2 uur hier vandaan. Wat trouwens ontzettend dichtbij is voor Australische begrippen.
Over 3 dagen vertrek ik naar NZ! Heel veel zin in, maar wat ga ik iedereen ontzettend missen. Ik heb wel beloofd om nog, voordat ik terug naar NL ga, terug te komen naar Melbourne.
Sorry dat het zo lang heeft geduurd voordat ik een update gaf. Maar beter laat dan nooit!
ENJOY!
Liefs Joe xxx
-
07 Februari 2015 - 10:27
Ellen:
Hey Joelle
Wat een mooi verslag,en wat een mooi land
Kom je eigenlijk nog wel terug,blijf genieten
Groetjes Ellen -
07 Februari 2015 - 11:04
Jill:
Hee lief vriendinnetje,
Ik ben blij dat je het zo naar je zin hebt en dat je zoveel leuke mensen hebt ontmoet.
Nu gaat het echt avontuur beginnen. Ik vind je nog steeds super stoer dat je dit in je eentje bent gaan doen!
Helaas begin ik je wel ontzettend te missen nu.
Geniet er van!
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
07 Februari 2015 - 11:44
Paula:
Hai lieve Joëlle,
mooi verslag heb je geschreven, echt zo als je bent.
Geniet van alle mooie momenten en nieuwe vriendschappen .helaas hoort hier ook loslaten bij en dat is vaak het lastigste.
Ik ben super trots op je dat je dit allemaal doet .
veel liefs en dikke kus mama -
07 Februari 2015 - 13:26
Elize:
Heeey,
Leuk om te lezen joh! En zoals je al zegt, kan je beter aan de andere kant van de wereld in een sleur zitten, daar schijnt tenminste de zon wat vaker!
Veel plezier in Nieuw-Zeeland, daar zal je vast ook weer nieuwe vrienden maken jou kennende;) En maak ook een paar foto's, want dat landschap moet zo prachtig zijn:| er zijn niet voor niets zoveel films daar opgenomen.
AHOY en BON VOYAGE
Elize
ps: ik kijk ook uit naar de nieuw-zeelandse WC-selfies (of W-Celfie kunnen we het ook noemen) -
08 Februari 2015 - 16:42
Andrea:
Hey lieve nicht,
Wat leuk om dit te lezen en wat ben je gewoon goed bezig! Om trots op te zijn (terecht dat je moeder dat ook is). Op naar het nieuwe en echte avontuur, al zul je daar ook wel weer je draai vinden. Die flexibiliteit zit nou eenmaal in je; je past je overal aan.
Go with the flow en laat het gebeuren. YOLO! :D
Heel veel plezier en laat gauw weer wat van je horen!
Liefs, Andrea XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
